Klasični period

Ovaj period je poznat kao zlatni period indijske matematike i traje od 400-1200 godine n.e. U ovom periodu (do 720 godine ) postojalo je najače carstvo na indijskom podkontinentu , kojim je vladala dinastija Gupta , za čije vreme su završene Ramajana i Mahabharata i koje je donekle pretstavljalo vreme političkog mira i stabilnosti.

Postojalo je tada dosta naučnika koji su uglavnom bili astronomi ali i matematičari koje je predvodio Arijabata za kojim su išli Varahamira, Bramagupta, Baskara I , Mahavira , Baskar II… Njihov uticaj se vremeno širio Azijom i na kraju došao i do Evrope. Matematika ovog doba pretstavlja astralnu nauku koja ima 3 discipline : matematičku nauku , horaskop (astrologija) i proricanje. S obzirom da u ovom perodu ima više matematičara i više se piše (a ne samo pamti) ima i više dokaza o njihovom radu je napredak ovog perioda najbolje prikazati kroz radove konkretnih matematičara.

Prvi značajniji rad klasičnog perioda je Surja Sudanta (oko 400 godine) u kome su date osnove moderne trigonometrije, mada neki autori danas smatraju da je on bio pod uticajem Grčke i Mesopotamije odnosno da je autor dela (danas nepoznat) prepisivao…

U svakom slučaju u drevnom rukopisu se pominju trigonometrijske funkcije

Sine (Jya). Cosine (Kojya). inv sine (Otkram jya). Tangent. .Secant

U rukopisu se piše i o kosmologiji i daje se dužina godine koja iznsi 365.2563795 dan što je za čitavih 1.4 sekundi duže od današnjeg najmodernijeg računanja.